Soms weet je niet beter, je denkt dat de wereld rond je draait, maar je ziet niet dat de wereld, je enkel toont wat je denkt te willen zien.
Soms realiseer je je niet dat je partner reeds jaren ongelukkig is in de relatie waar hij / zij zit.
Je denkt dat een huis en een onverwacht kind de boel wel rechthouden en je vat op hem / haar verankerd is
Het is huilen met de pet op want je partner durft niet de stap te zetten en uit haar / zijn veilige cocon te stappen die er al zoveel jaren is, maar weet wel als hij /zij dat niet doet hij / zij nog meer zal verschrompelen.
Op een bepaald moment, voor diegenen die geluk hebben komen deze verschrompelde, in zich gekeerde en reeds jaren ongelukkige mensen iemand tegen die hen toont dat er een hele frisse, vrolijke blije wereld is buiten die cocon, maar hen zegt dat ze wel zelf de stap moeten nemen.
Als ze dan die stap willen zetten dan kom je in beweging en probeer je ze te overhalen door chantage technieken, emoties en nog een laatste keertje seks, van die hele weinige keren dat die 'intimiteit' er nog was. En dat lukt dan welgeteld, 1 dagen, 2 dagen, 3 dagen, maar er komt een moment dat die vrolijke, frisse wereld roept zonder dat ze iets moet doen, want hij / zij heeft geproefd hoe het anders en beter kan.
Je wereld stort in, niet uit verdriet van een verloren partner, maar van woede en jaloezie en verbetenheid, want je partner heeft je niet alleen verlaten om gelukkig te zijn, hij / zij heeft je ook verlaten om bij een ander te zijn. Iemand die hem / haar toont dat ze zichzelf mogen en kunnen zijn.
Dat ze recht hebben op een mening, op een kleur in het leven.
Je ziet vervolgens hoe je nu voormalige partner groeit, gelukkig is, open is en je raakt verbitterd en kwaad. Je probeert je voormalige partner nog te raken door wat meer chantage, nieuwe vriendjes, ruzie of net geen ruzie.
Maar je merkt dat je voormalige partner hier absoluut geen interesse in heeft, want hij / zij heeft een nieuwe wereld ontdekt waarin alles fris en vrolijk is, waar de vogels fluiten, de koeien dansen en er enkel plaats is voor gelukkig zijn en groei.
Zelfs al heb je een nieuwe partner in je netten kunnen strikken die niet slimmer is en zich niet realiseert dat hij / zij halve waarheden, leugens en een andere versie van jezelf krijgt te zien, toch ben je niet tevreden met je leventje. Wat eigenlijk heel erg intriest en jammer is voor die nieuwe partner.
Dus je begint met hetgeen je reeds deed, nog een versnelling hoger te plaatsen en je raakt geobsedeerd in het leven van je voormalige partner en zijn nieuwe leven.
Alles probeer je uit de kast te halen en je geraakt er ver in, Google is immers je beste vriend.
Met een bijna dagelijkse planning ga je kijken of er op de sociale media iets nieuw staat op hun profieltjes of in hun leven speelt.
Je gaat zeer ver en komt enkel en alleen te weten dat je voormalige partner en zijn nieuwe leven hoger vliegen dan de wolken, harder schijnen dan de grootste zon.
Je bent nu zo verbitterd, geobsedeerd en jaloers dat je besluit dat het enige dat je kan doen, is proberen hun leven te verzieken.
Wel dat gaat niet lukken, hun geluk is groter dan jouw obsessie voor zover dat mogelijk is.
Blijft de vraag over, hoe is dat voor de nieuwe partner die niet beter weet? Hoe is het voor het kind dat door jouw obsessie meegesleurd zal worden in de val?
Cui bono?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten