Wil je graag verder lezen? Stuur dan een mailtje naar newmissmystic@gmail.com. Ik geef je graag mijn nieuwe adres, als je tot mijn vaste gekende lezers behoort.
dinsdag 28 oktober 2014
Gesloten
Als ik hier blijf, dan gaat het wreed saai worden, daarom heb ik besloten om een nieuwe blog te starten.
Wil je graag verder lezen? Stuur dan een mailtje naar newmissmystic@gmail.com. Ik geef je graag mijn nieuwe adres, als je tot mijn vaste gekende lezers behoort.
Wil je graag verder lezen? Stuur dan een mailtje naar newmissmystic@gmail.com. Ik geef je graag mijn nieuwe adres, als je tot mijn vaste gekende lezers behoort.
maandag 27 oktober 2014
O, de goede, oude tijd toen we zo ongelukkig waren
Soms weet je niet beter, je denkt dat de wereld rond je draait, maar je ziet niet dat de wereld, je enkel toont wat je denkt te willen zien.
Soms realiseer je je niet dat je partner reeds jaren ongelukkig is in de relatie waar hij / zij zit.
Je denkt dat een huis en een onverwacht kind de boel wel rechthouden en je vat op hem / haar verankerd is
Het is huilen met de pet op want je partner durft niet de stap te zetten en uit haar / zijn veilige cocon te stappen die er al zoveel jaren is, maar weet wel als hij /zij dat niet doet hij / zij nog meer zal verschrompelen.
Op een bepaald moment, voor diegenen die geluk hebben komen deze verschrompelde, in zich gekeerde en reeds jaren ongelukkige mensen iemand tegen die hen toont dat er een hele frisse, vrolijke blije wereld is buiten die cocon, maar hen zegt dat ze wel zelf de stap moeten nemen.
Als ze dan die stap willen zetten dan kom je in beweging en probeer je ze te overhalen door chantage technieken, emoties en nog een laatste keertje seks, van die hele weinige keren dat die 'intimiteit' er nog was. En dat lukt dan welgeteld, 1 dagen, 2 dagen, 3 dagen, maar er komt een moment dat die vrolijke, frisse wereld roept zonder dat ze iets moet doen, want hij / zij heeft geproefd hoe het anders en beter kan.
Je wereld stort in, niet uit verdriet van een verloren partner, maar van woede en jaloezie en verbetenheid, want je partner heeft je niet alleen verlaten om gelukkig te zijn, hij / zij heeft je ook verlaten om bij een ander te zijn. Iemand die hem / haar toont dat ze zichzelf mogen en kunnen zijn.
Dat ze recht hebben op een mening, op een kleur in het leven.
Je ziet vervolgens hoe je nu voormalige partner groeit, gelukkig is, open is en je raakt verbitterd en kwaad. Je probeert je voormalige partner nog te raken door wat meer chantage, nieuwe vriendjes, ruzie of net geen ruzie.
Maar je merkt dat je voormalige partner hier absoluut geen interesse in heeft, want hij / zij heeft een nieuwe wereld ontdekt waarin alles fris en vrolijk is, waar de vogels fluiten, de koeien dansen en er enkel plaats is voor gelukkig zijn en groei.
Zelfs al heb je een nieuwe partner in je netten kunnen strikken die niet slimmer is en zich niet realiseert dat hij / zij halve waarheden, leugens en een andere versie van jezelf krijgt te zien, toch ben je niet tevreden met je leventje. Wat eigenlijk heel erg intriest en jammer is voor die nieuwe partner.
Dus je begint met hetgeen je reeds deed, nog een versnelling hoger te plaatsen en je raakt geobsedeerd in het leven van je voormalige partner en zijn nieuwe leven.
Alles probeer je uit de kast te halen en je geraakt er ver in, Google is immers je beste vriend.
Met een bijna dagelijkse planning ga je kijken of er op de sociale media iets nieuw staat op hun profieltjes of in hun leven speelt.
Je gaat zeer ver en komt enkel en alleen te weten dat je voormalige partner en zijn nieuwe leven hoger vliegen dan de wolken, harder schijnen dan de grootste zon.
Je bent nu zo verbitterd, geobsedeerd en jaloers dat je besluit dat het enige dat je kan doen, is proberen hun leven te verzieken.
Wel dat gaat niet lukken, hun geluk is groter dan jouw obsessie voor zover dat mogelijk is.
Blijft de vraag over, hoe is dat voor de nieuwe partner die niet beter weet? Hoe is het voor het kind dat door jouw obsessie meegesleurd zal worden in de val?
Cui bono?
Soms realiseer je je niet dat je partner reeds jaren ongelukkig is in de relatie waar hij / zij zit.
Je denkt dat een huis en een onverwacht kind de boel wel rechthouden en je vat op hem / haar verankerd is
Het is huilen met de pet op want je partner durft niet de stap te zetten en uit haar / zijn veilige cocon te stappen die er al zoveel jaren is, maar weet wel als hij /zij dat niet doet hij / zij nog meer zal verschrompelen.
Op een bepaald moment, voor diegenen die geluk hebben komen deze verschrompelde, in zich gekeerde en reeds jaren ongelukkige mensen iemand tegen die hen toont dat er een hele frisse, vrolijke blije wereld is buiten die cocon, maar hen zegt dat ze wel zelf de stap moeten nemen.
Als ze dan die stap willen zetten dan kom je in beweging en probeer je ze te overhalen door chantage technieken, emoties en nog een laatste keertje seks, van die hele weinige keren dat die 'intimiteit' er nog was. En dat lukt dan welgeteld, 1 dagen, 2 dagen, 3 dagen, maar er komt een moment dat die vrolijke, frisse wereld roept zonder dat ze iets moet doen, want hij / zij heeft geproefd hoe het anders en beter kan.
Je wereld stort in, niet uit verdriet van een verloren partner, maar van woede en jaloezie en verbetenheid, want je partner heeft je niet alleen verlaten om gelukkig te zijn, hij / zij heeft je ook verlaten om bij een ander te zijn. Iemand die hem / haar toont dat ze zichzelf mogen en kunnen zijn.
Dat ze recht hebben op een mening, op een kleur in het leven.
Je ziet vervolgens hoe je nu voormalige partner groeit, gelukkig is, open is en je raakt verbitterd en kwaad. Je probeert je voormalige partner nog te raken door wat meer chantage, nieuwe vriendjes, ruzie of net geen ruzie.
Maar je merkt dat je voormalige partner hier absoluut geen interesse in heeft, want hij / zij heeft een nieuwe wereld ontdekt waarin alles fris en vrolijk is, waar de vogels fluiten, de koeien dansen en er enkel plaats is voor gelukkig zijn en groei.
Zelfs al heb je een nieuwe partner in je netten kunnen strikken die niet slimmer is en zich niet realiseert dat hij / zij halve waarheden, leugens en een andere versie van jezelf krijgt te zien, toch ben je niet tevreden met je leventje. Wat eigenlijk heel erg intriest en jammer is voor die nieuwe partner.
Dus je begint met hetgeen je reeds deed, nog een versnelling hoger te plaatsen en je raakt geobsedeerd in het leven van je voormalige partner en zijn nieuwe leven.
Alles probeer je uit de kast te halen en je geraakt er ver in, Google is immers je beste vriend.
Met een bijna dagelijkse planning ga je kijken of er op de sociale media iets nieuw staat op hun profieltjes of in hun leven speelt.
Je gaat zeer ver en komt enkel en alleen te weten dat je voormalige partner en zijn nieuwe leven hoger vliegen dan de wolken, harder schijnen dan de grootste zon.
Je bent nu zo verbitterd, geobsedeerd en jaloers dat je besluit dat het enige dat je kan doen, is proberen hun leven te verzieken.
Wel dat gaat niet lukken, hun geluk is groter dan jouw obsessie voor zover dat mogelijk is.
Blijft de vraag over, hoe is dat voor de nieuwe partner die niet beter weet? Hoe is het voor het kind dat door jouw obsessie meegesleurd zal worden in de val?
Cui bono?
zaterdag 25 oktober 2014
vrijdag 24 oktober 2014
Paaldansen en de kleingeestige vooroordelen
Voor diegenen die niet verder kunnen zien dan hetgeen ze kennen stijl Matroeska's.
Dit gaat natuurlijk niet over mijn lieve lezers die het beste met me voor hebben, maar over de lezers die kleingeestig zijn en blijkbaar ons gezin geen geluk gunnen.
Het heeft zeer weinig te maken met het platvoers paaldraaien om geld in je slipje te krijgen.
Dit gaat natuurlijk niet over mijn lieve lezers die het beste met me voor hebben, maar over de lezers die kleingeestig zijn en blijkbaar ons gezin geen geluk gunnen.
Het heeft zeer weinig te maken met het platvoers paaldraaien om geld in je slipje te krijgen.
dinsdag 14 oktober 2014
PRAAT- & EETCAFE GROENENDIJK - WEERT
Ik ben iemand die heel veel reviews schrijft.
Soms zijn zijn heel goed, goed, gemiddeld, teleurstellend of slecht.
Zondag ging ik met mijn vriendin D ontbijten in Praat - en Eetcafé Groenendijk in de Dijkstraat 1 in Weert bij Bornem.
Het is een bongobon met een waarde van 50 euro.
Na het ontbijt zouden we met Sam gaan wandelen want het is een prachtige omgeving.
Toen we binnenkwamen stond het glaasje cava en (niet verse) fruitsap klaar.
Persoonlijk ben ik daar geen fan van. Ik heb het liever op het moment dat ik ga zitten. Nu stond het klaar op alle tafels die ze verwachtten.
Onmiddellijk kregen we een kommetje met geklutst ei en spek, waarop mijn vriendin zegt 'Ik ben vegetarisch, ik ben dat vergeten melden'. De man houdt zich selectief doof.
Er ligt zalm en 4 sneetjes salami, 2 sneetjes kaas, choco van een huismerk van ik vermoed Colruyt alsook confituur van datzelfde merk.
Big no no voor mij, want als je een ontbijt serveert neem niet het risico met huismerken, maar presenteer Nutella en Materne of zelfgedraaide zaken.
De pistolets ware niet vers van de bakker, de chocoladebroodjes waren te lang in de oven gezet.
We kregen verrassend genoeg een pannenkoek, maar die was uit een pakske. We kregen ook een lekker kommetje soep.
We kregen niet alles dat vermeld stond in de bongo, maar dat vonden we niet erg.
Ik schreef zoals altijd een recensie, dit maal op hun facebook pagina en ik schreef volgende:
Met mijn vriendin komen ontbijten. Mijn vriendin is vegetarisch, maar daar waren geen oren naar. Hoe moeilijk is het om een eitje te maken zonder spek? Confituur en choco waren van een huismerk van een winkel. Hoe kostelijk is het om nutella te voorzien en deftige confituur. Fruitsap was niet vers. Pannenkoek is leuk, maar maak hem zelf en niet uit een pakske. Soepke was wel lekker maar paste niet in het geheel. Pistolets waren volgens mij niet van bij de bakker en de croissants die chocoladebroodjes bleken te zijn waren niet goed gebakken. Om te ontbijten komen we niet meer terug.
Ik krijg hierop een mail in mijn privéinbox van gmail en die gaat als volgt:
Soms zijn zijn heel goed, goed, gemiddeld, teleurstellend of slecht.
Zondag ging ik met mijn vriendin D ontbijten in Praat - en Eetcafé Groenendijk in de Dijkstraat 1 in Weert bij Bornem.
Het is een bongobon met een waarde van 50 euro.
Na het ontbijt zouden we met Sam gaan wandelen want het is een prachtige omgeving.
Toen we binnenkwamen stond het glaasje cava en (niet verse) fruitsap klaar.
Persoonlijk ben ik daar geen fan van. Ik heb het liever op het moment dat ik ga zitten. Nu stond het klaar op alle tafels die ze verwachtten.
Onmiddellijk kregen we een kommetje met geklutst ei en spek, waarop mijn vriendin zegt 'Ik ben vegetarisch, ik ben dat vergeten melden'. De man houdt zich selectief doof.
Er ligt zalm en 4 sneetjes salami, 2 sneetjes kaas, choco van een huismerk van ik vermoed Colruyt alsook confituur van datzelfde merk.
Big no no voor mij, want als je een ontbijt serveert neem niet het risico met huismerken, maar presenteer Nutella en Materne of zelfgedraaide zaken.
De pistolets ware niet vers van de bakker, de chocoladebroodjes waren te lang in de oven gezet.
We kregen verrassend genoeg een pannenkoek, maar die was uit een pakske. We kregen ook een lekker kommetje soep.
We kregen niet alles dat vermeld stond in de bongo, maar dat vonden we niet erg.
Ik schreef zoals altijd een recensie, dit maal op hun facebook pagina en ik schreef volgende:
Met mijn vriendin komen ontbijten. Mijn vriendin is vegetarisch, maar daar waren geen oren naar. Hoe moeilijk is het om een eitje te maken zonder spek? Confituur en choco waren van een huismerk van een winkel. Hoe kostelijk is het om nutella te voorzien en deftige confituur. Fruitsap was niet vers. Pannenkoek is leuk, maar maak hem zelf en niet uit een pakske. Soepke was wel lekker maar paste niet in het geheel. Pistolets waren volgens mij niet van bij de bakker en de croissants die chocoladebroodjes bleken te zijn waren niet goed gebakken. Om te ontbijten komen we niet meer terug.
Ik krijg hierop een mail in mijn privéinbox van gmail en die gaat als volgt:
Beste,
ik heb gelezen op onze pagina op facebook dat u een slechte ervaring hebt met onze zaak.
Mag ik u vragen zo vriendelijk te willen zijn om uw ervaring over het ontbijt van onze pagina te verwijderen?
Ik vind dat iedereen recht heeft op een eigen mening, maar ik ben ook nog altijd een voorstander van directe communicatie.
Had u dit allemaal aan ons persoonlijk gemeld, had ik geen enkel probleem met een recensie op facebook.
Ik besluit hierop te reageren als volgt:
Beste
Er was op dat ogenblik zelf weinig ruimte tot communicatie.
Het was erg duidelijk dat mijn vriendin vegetarisch is op de moment dat ze zegt 'Ik ben vegetarisch'.
Het was absoluut geen moeite volgens mij om dan even een eitje te maken zonder spek.
En eventueel een extra snee kaas te geven.
Er was totaal geen enkele reactie op.
Betreft de producten, is dat ook mijn mening om te werken met de 'echte merken' in plaats van goedkope en geen verse producten.
Bovendien mag ik mijn mening weergeven op een recensie, anders moet u geen opportuniteit geven tot een recensie.
Of mag het enkel een recensie zijn wanneer alles zeer goed zijn?
Waarop de dame weer reageert met (blijf bij me, want ik ga met dit verhaal wel degelijk ergens naartoe):
Beste,
Er bestaat zo een vuistregel.
Bent u tevreden, vertel het voort. Bent u ontevreden, vertel het ons!
Bent u overtuigd vegetariër, kan u dit altijd melden bij reservatie.
Dan wordt daar zeker rekening mee gehouden.
Van mij mogen mensen op onze fb pagina zeker een slechte recensie zetten, maar dan wil ik dit liever eerst zelf weten over wat het gaat.
Ik ben en blijf van oordeel dat u dit eerst kan melden, alle tekortkomingen volgens u.
Ik heb het beleefd gevraagd aan u, dat is alles wat ik kan doen.
en ik uiteindelijk reageer met:
Beste
Ik ben het eens met uw vuistregel.
U hebt het vriendelijk gevraagd, dat klopt ook.
Echter blijft dezelfde situatie: toen mijn vriendin meldde dat ze vegetariër is, wat ze effectief vergeten is bij de reservatie, tant pis, is er absoluut geen enkele moeite gedaan om haar daar tegemoet te komen.
Gaat u, omdat ik u vertel dat u in plaats van met witte producten te werken beter de 'echte' producten kan gebruiken, ineens beter producten kopen?
Gaat u zelf deeg maken voor pannenkoeken? (wat overigens heel snel kan)?
Ik vermoed van niet.
Zo ontstaat dan deze recensie, dat andere eventuele bezoekers weten wat hen te wachten staat.
Deze morgen start ik mijn facebook op en krijg een bericht dat ik een bericht heb geplaatst met ongeoorloofde inhoud en dat het verwijderd is. Ik moet hiervoor nog bevestigen dat ik heb begrepen dat zulke berichten niet mogen geplaatst worden.
Praat - en eetcafe Groenendijk heeft een klacht ingediend en mijn recensie is eraf gehaald.
WHAT THE FUCK !!!!!
Abonneren op:
Posts (Atom)